وَقُراناً فَرقناهُ لِتَقرَاَهُ عَلَی الناسِ ِ عَلی مُکثٍ وَنَزَّلناهُ تَنزیلا ً (الإسراء – 106)

وقرآن را جدا ساختیم ( سوره سوره وآیه آیه )  تا آن رابر مردم با مکث وآرامش بخوانی ولذا آن را بتدریج نازل کردیم .

حضرت محمّد (ص) در 27 رجب( چهل سال بعد از عام الفیل) به پیامبری مبعوث شد و آغاز نزول وحی از همان زمان شروع شد.کیفیّت نزول آیات به طور تدریجی بود تا بدین وسیله موجبات قوّت قلب پیامبر فراهم آید .اوّلین آیاتی که بر پیامبر نازل شد هما نطور که میدانید پنج آیه ی اوّل سوره ی علق است ودر طول مدت نبوّت (23 سال) قرآن به تدریج بر ایشان نازل شد . نزول قرآن به عنوان یک کتاب مفصل ، درشب قدرماه رمضان ، سه سال پس از بعثت بر قلب پیامبر نازل شد . واین مسئله تدریجی بودن نزول قرآن را نفی نمی کند .( دراین خصوص دروقتی دیگر مفصلاْ برایتان خواهم نوشت)

اوّلین سوره ی کا ملی که نازل شد ، سوره ی« حمد» بود و به این جهت فاتحه الکتاب نام گرفته است.

آخرین سوره ی کاملی که بر حضرت نازل شد سوره ی« نصر» است وآخرین آیه ی نازله بنا بر مشهور« آیه ی 281 سوره ی بقره » است که پیامبر (ص) یازده روز ویا بقولی هفت روز پس از آن رحلت فرمودند .

تقسیم بندی حدود سور و آیات قرآن توسط شخص پیامبر اکرم (ص) انجام گرفته است . سوره از «سور بلد» به معنی دیوار بلند شهر گرفته شده و چون هر سوره آیاتی را در بر گرفته است ، چنین نام گرفته است . آیه به معنای «نشانه و علامت » است ، زیراهرآیه نشانه ای از درستی سخن خداوند و مشتمل بر حکمی از احکام شرع یا حکمت بی بدیل است .

تعداد سور قرآن 114وعدد آیات آن کمتر از 6200 نبوده و به روایت کوفیین شماره آیات 6236  است . آیات وسور قرآنی به دو دسته کلی«مکّی و مدنی » تقسیم میشود . رسول اکرم (ص)خود «اُمّی»بوده   ولیکن به جهت حفظ قرآن از انحراف از برخی افراد به عنوان «کتّاب وحی »استفاده فرموده اند . بی تردید عامل نظم کلمات وساخت جملات  وعبارات بدیع  از آنها ، وحی اعجاز آمیز آسمانی است که بشر هیچ دخالتی در آن نداشته است . در دوره ی پیامبر آیات قرآن به صورت قطعاتی پراکنده  موجود بود وحافظان قرآن آن را در سینه داشتند . درآن دوره آیات سوره ها مرتب وسوره ها تکمیل ونام آنها نیز تعین شده بود ، ولی جمع آنها در یک مجلد در اوراق به هم پیوسته ، پس از رحلت پیامبر گرامی صورت گرفت .